Адуунд холбогдох нэгэн биет бус өвийн хэл, соёлын судалгаа
Abstract
Монголчууд эртнээс морь уралдах, бөх барилдах, сур харвахыг "Наадам" хэмээн нэрлэн өргөн дэлгэр тэмдэглэдэг бөгөөд түүхийн явцад энэхүү баяр ёслол нь ямар нэг байдлаар өөрчлөгдөн хувьссаар иржээ. Ийнхүү, нийгэм цаг үетэйгээ хөл нийлүүлэн өөрчлөгдөн шинэчлэгдэх нь жам ёсны үзэгдэл боловч үндсэн мөн чанарыг хадгалах ёстойг умартаж огт болохгүй. Өөрөөр хэлбэл, аливаа уламжлалд шинэчлэгдэж болох зүйл, гээж үл болох зүйл гэж бий билээ. Эдгээрийн нарийн зааг ялгааг тогтоохгүйгээр, ойлгохгүй хандсанаас болж зарим нэг ёс уламжлал-биет бус өв бүдгэрч, аажмаар устаж алга болох эрсдэлтэй байна. Үүний нэг нь хурдан морины цол, чимэг хэмээх монгол хэл соёлын сонин сайхан баримт туршлага юм. Эдгээрийг сэргээн хөгжүүлэх нь эх хэлийг дархлаажуулах бас нэг арга хэмээн үзэж байна.
