“Хэлшинжлэлийн нэртомъёоны тайлбар толь” буюу хэлний тухай шинжлэх ухааныг толь бичгийн хэлбэрт оруулах нь

Abstract

Хэлний салбарын суралцагч, багш, судлаачдын мэргэжлийн салбарын үйл ажиллагаа буюу хэл тайлбарлах хэлний үүрэг гүйцэтгэж ирсэн хэлшинжлэлийн нэр томьёоны нэгэн шинэ толь бичиг хэрэглэгчдийн гарт ирлээ. Өнгөрсөн ХХ зуунд монголчууд бид хэлээ хэлшинжлэлийн орчин цагийн хандлагаар судлах онолын судалгааны эхлэл тавьж, харьцангуй богино хугацаанд чамгүй амжилтанд хүрсэн билээ. Үүнийг даган монгол хэлшинжлэлийн орчин цагийн нэртомьёоны тогтолцоо хэвшин тогтож эхэлсэн ба хурдацтай хөгжсөөр байна. Манай хэлшинжээчид өнгөрсөн хугацаанд А.Лувсандэндэв (“Хэл шинжлэлийн нэр томьёоны монгол-орос, орос-монгол толь”. УБ., 1957), Чой.Лувсанжав (“Нэр томъёоны цуврал бичиг. Хэл шинжлэл” УБ., 1964. 128х.), Ж. Баянсан, Ш.Одонтөр (“Хэл шинжлэлийн нэр томъёоны зүйлчилсэн тайлбар толь” Улаанбаатар, 1995), Д.Энхбат (“Хэл шинжлэлийн англи-орос-монгол толь бичиг. Улаанбаатар, “Ундрага принт” 2003. 15,6 хх.) Д.Төмөртогоо (“Хэлшинжлэлийн нэртомъёоны хураангуй толь /монгол-орос-англи/ Улаанбаатар. “Адмон”, 2004. 266х.) зэрэг хэлний тухай шинжлэх ухааны нэртомьёоны толь бичиг зохиож, эрдэм шинжилгээний эргэлтэнд оруулсан нь өнөөг хүртэл бидний ажил мэргэжлийн хэрэгцээг хангаж, ширээний ном болсоор байна.