ГЕРМЕНЕВТИК АРГА ЗҮЙН ҮҮДНЭЭС МОНГОЛЫН НУУЦ ТОВЧООГ СУДЛАХ НЬ

“Монголын Нууц Товчоо”,(Монголын Нууц Товчооны эхийг шинээр хөрвүүлж буулгаж,

тайлбар хийсэн Ш.Чоймаа), Монголын түүхэн сурвалж бичгийн цуврал, УБ., 2006.

Ванчинбалын Инжаннаши “Хөх судар”, (Тэргүүн дэвтэр), (Монгол бичгээс хөрвүүлэн оршил бичиж, тайлбар зүүлт хийсэн Ш.Чоймаа, М.Баярсайхан), Монголын түүхэн сурвалж бичгийн цуврал, УБ., 2006.

“Чингис хааны үе улирлыг тэмдэглэсэн хаадын үндэсний шастир ХӨХ ТҮҮХ”, (Монгол бичгээс хөрвүүлж, оршил бичиж, тайлбар, хавсралт хийсэн О.Дэмчигмаа), Монголын түүхэн сурвалж бичгийн цуврал, УБ., 2006.

“Богд баатар биеэр дайлсан тэмдэглэл”, (Х.Асралт, Хөх-Өндөр нар харгуулан орчуулав), Монгол тулгар бичгийн цуврал, Өвөр Монголын Соёлын Хэвлэлийн Хороо, 1985.

Монгол Улсын түүх (түүх, онол-арга зүйн асуудлууд), УБ., 2006.

Г.Лодой “Шинжлэх ухааны судалгааны арга зүй” (Магистрантур, докторантурын сургалтын хэрэглэгдэхүүн). УБ., 2005.

Рашид-Ад-дин “Судрын чуулган”, Нэгдүгээр боть, (Орос хэлнээс орчуулсан Ц.Сүрэнхорлоо), УБ., 2002.

Б.Я.Владимирцов “Чингис хаан”, /Олон улсын Монгол судлалын холбооноос эрхлэн гаргав/, “Дэлхийн Монгол судлалын дээжээс” 1996 цуврал (1), /цувралын эрхлэгч Академич Ш.Бира/, (Орос хэлнээс орчуулсан Б.Дашцэрэн), УБ., 1996.

Ш.Бира “Их Монгол Улсын түүх, үзэл суртлын зарим онцлог асуудлууд”, УБ., 2006.

Д.Цэрэнпил, Б.Сэржав “Монголын нууц товчооны ном зүй, судлалын тойм”, ред:Ч.Догсүрэн, УБ., 1990.

Гаадамбын Билгүүдэй “Аман уламжлал ба “Монголын Нууц Товчоо””, УБ., 2000.

Н.Пүрэвжав “МОНГОЛЫН НУУЦ ТОВЧОО гэдэг нэрийг уламжилж тогтоосон нь”, УБ., 2002.

Өвөр Монгол “Нийгмийн Шинжлэх Ухаан” сэтгүүл. 1989.1, №38.

“Монголын судлалын өгүүллийн түүвэр” 蒙 古 学 文 集 I, (Өвөр Монголын Багшийн Их Сургуулийн утга зохиол, түүхийн судлах газраас хэвлүүлэв), 1981