Монголчуудын ан амьтныг хайрлан хамгаалж ирсэн түүхэн уламжлалаас

Abstract

Энэ өгүүлэлд эртнээс монголчууд байгаль орчноо.түүний дотор ан амьтныг хайрлан хамгаалж ирснийг товч авч үзнэ. Өгүүлэлд ан амьтныг хайрлан хамгаалах бодит шаардлага, учир холбогдлыг тэмдэглээд, чоно, цагаан зээр, тарвага, үхэр огодой зэрэг амьтдаар төлөөлүүлэн зэрлэг ан амьтдын тухайд гол төлөв харилцан шүтэлцээ, ач холбогдлыг нь уламжлалт ёс, зан заншлын дагуу товч өгүүлэхийг зорьсон болно. Байгаль, ан амьтныг хамгаалах гэдэг нь угтаа хүн төрөлхтөн өөрийгөө хамгаалж буй хэрэг юм. Энэ нь эцсийн эцэст хүн төрөлхтний оршин байхын нэг тулгуур үндэс билээ.

The Mongols taboos and customs of environment ecology and conservancy have a huge amount of laws and closely related the customs  of traditional household and pasturage. The "classic nomadic pasturage" is absolutely depends on climate and environment  and has pantheist  worships.  Its roots caused by practice of ancient and modern pasturage. The "pyramid" of predator and prey existing on great steppe of Mongolia has main role animals, such as wolfs, marmots, antelopes and rodents and relations between those animals  are real consequences of the Mongols taboos and customs.